xuşgəbarçı — is. kohn. Xuşgəbar satan adam. Bakıda iri ticarətlə məşğul olan düyüçülər, xuşgəbarçılar, ipəkçilər, xalçaçılar, qaraneftçilər də az deyildi. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bayramyemişi — is. 1. Bayramlarda süfrəyə düzülən quru meyvələr və s. şirniyyat; xuşgəbar. <Novruz bayramında> dükanların qapısı üstündən bir zəng asardılar və bayramyemişi satıldıqca o zəngi vurardılar. H. S.. 2. məc. Bir birini tutmayan müxtəlif şit… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çərəz — is. Adətən, xörəkdən sonra yeyilən quru meyvə, xuşgəbar, şirniyyat şeyləri, desert. Mirzənin cibləri çərəzdən boş olmazdı. Ə. H.. Gözəl indi Həbibin ətrafında bərk hərlənirdi. Onun qabağına təzə dəmlənmiş çay qoydu. Stolun üstünə müxtəlif çərəz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer-yemiş — top. 1. Bostan meyvələri. 2. Xuşgəbar. Yer yemişin yedim mən; Ürək sözüm dedim mən; Heç Allaha rəvadır; Ağsaqqala gedim mən? (Bayatı). Bayrama yaxın neçə dəfə dövlətlilərin yanına gedib yer yemiş istəmişdisə də, verməmişdilər. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərzaq — is. <ər. «rizq» söz. cəmi> Yeyiləcək şeylər, yeyinti məhsulları. Ərzaq ehtiyatı. Ərzaq bolluğu. Ərzaq mağazası. Ərzaq anbarı. – Ağanın pambıq, ərzaq və xuşgəbar karvanının başı, ayağı məlum olmayırdı. Ə. H.. İraq və Bağdad qoşunu bütün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti